Başka bir kelime yazmadan önce, burada bir sorumluluk reddi var, çok büyük bir pokemon lise günlerimden beri hayranım, aslında, 2000'lerin başında, Pokemon kartları ticaretinin bir şey olduğu zamanlarda, gerçekten efsanevi bazı Pokemon kartlarının gururlu sahibiydim. Arkadaş ortamında öyle bir çılgınlık vardı ki, okuldaki önemli sınavların sabahında bile ticaret ve savaşlar yapardık. Bu nedenle oyuna olan hayranlığımın, oyunu sadece eğlenmek için oynayan ortalama bir insandan biraz daha aşırı olduğunu tahmin etmiş olabilirsiniz.
Belki oyun tüm bunları sizden almamış olabilir ama Pokemon Git üretkenliğimin oldukça iyi bir bölümünün azalmasının bir nedeni oldu. Evet, yürüyeceğimden biraz daha fazla yürüyorum ve bu iyi ama yürümek istediğim için değil, Pokemon seçme zihniyetiyle yürüyorum. Geçen gün, 4 km'lik bir yürüyüşten sonra eve çok hayal kırıklığına uğradım çünkü tek yakaladığım bir demet Rattata ve bir Golden'dı, eğer gerçekten çalışıyor olsaydım, belki de başarıyı fitness takipçimde görebilir ve hissedebilirdim. gurur duymak. Bu sadece küçük bir olay, oyun açıkça topları şaşırtıyor ve gerçekten çok hoş şeyler oluyor, benden birkaç şey aldı ve bu yazıyı yazdıktan sonra belki de bu alışkanlıkları düzelteceğim, nasıllardı.
Kindle artık seyahat ederken en iyi arkadaş değil
Mumbai gibi bir metroda veya benim gibi Delhi'de kalırsanız, işe gidip gelme süresinin büyük bir acı olduğunu bilirsiniz. Günümün yaklaşık 90 dakikasını kolayca seyahat ederek geçiriyorum. Bu zamanı akıllıca bir ya da iki kitap okuyarak kullanırdım ve bu yardımcı oldu. Oldukça yoğun geçen bir güne rağmen kitaplarıma ayak uydurabildim ve bu, eksik kalmamanın verdiği bir tatmin duygusu verdi. Oyundan bu yana, Zlatan Ibrahimovic'in Ajax'tayken nasıl olduğunu veya Paul McGrath'in akut alkolizmle nasıl savaştığını okumaktansa bu hayali karakterleri yakalamaya daha hevesliyim. Beklenmedik bir hava olması, oyun sizi bağımlı hale getiriyor. Pokemon okuyup yakalamaya çalıştım ama hayır, olmuyor. Her gün aynı rotayı kullanmama rağmen, her gün yeni bir Pokemon olma şansı var, bu yüzden rota birkaç kez keşfedilmiş olmasına rağmen telefonu bırakıp kitaba geri dönmek gibi değil.
Google Haritalar ve Fire Pokemon'dan çıkma dürtüsü
Bu hafta birkaç kez yalnız gittim. Google Haritalar'ı kullanmak zorunda olduğum yeni bir yere seyahat ediyorum. Keşfedilmemiş yerler yeni Pokemon'a eşittir ve Haritalar uygulamasından çıkma ve etrafta nadir bulunan Pokemon olup olmadığını görme dürtüsü çok şiddetlidir. Birkaç kez verdim ve rotayı kaybettim, sadece kendime değil şoförüm veya taksi şoförü için de sorun yarattım. Uygulama neden her zaman arka planda çalışmıyor, böylece normal çalışma engellenmiyor? Bu da potansiyel olarak tehlikeli olabilir ve bundan gurur duymuyorum. Zihinsel olarak daha güçlü olmalı ve rotaya konsantre olmalıyım.
Dizileri ve filmleri yeniden yakalamak istemek
Pokemon çocukluk arkadaşıydı. Okuldaki en iyi arkadaştı. O zamandan beri, birçok yeni ilgi geldi ve gitti. Burada Pokemon Go ile geri dönüp tüm o bölümleri tekrar görmek istiyorsunuz. Sanki büyük ekranın önünde oturmak için başka bir şeye ihtiyacım varmış gibi, Pokemon filmlerini unutmamak için tüm Pokemon bölümlerini tekrar izlediğim tüm futbol ve olağan sit-com'ları yayınlayın. Sırtım ağlıyor, ISS'm ve üretkenliğim de öyle. Sanki aşktan ve patlamadan kurtulmak için çok uğraştığınız eski sevgiliniz tekrar hayatınıza girmiş gibi, yeniden ortaya çıkıyor, her zamankinden daha güzel ve yeniden içine çekiliyorsunuz.
Sosyal Olarak Garipim, daha da fazlası
Hiçbir zaman çok kaynaşıp odanın ışığı olacak bir insan değildim ama iyi anlaşıyordum. Bugün bir komşunun evine ya da yaşlı bir teyzenin evine gittiğimde, ilk içgüdü evin içinde dolaşmak ve yakalanacak bir şey var mı diye bakmak oluyor. Başkasının evini görmek istemek doğru değil, sadece değil. Bu dürtünün bende olması beni üzüyor ve ister istemez balkona ya da bahçeye giden yolu soruyorum fırsat var mı diye. Özellikle 26 yaşında bir erkek çizgi film karakterlerini yakalamak istediğinde, gerçekten garip konuşmalara yol açtı.
Uçları çok sert itmek
Kötü bir alışkanlık olduğunu söylemek zor ama telefonumda çok daha şiddetliyim. Bir şarj cihazıyla uğraşmadan Nexus 6P'mde bir gün kadar kolayca idare edebilirim. Bugün, her ihtimale karşı yanımda bir şarj cihazı ve ekstra bir güç bankası taşıma eğilimindeyim. Veri hizmetleri Hindistan'da en iyi olmadığı için, veri bağlantısının yanı sıra GPS'e sürekli ping yapılmasını gerektiren oyun oldukça pil emici. Ortalama olarak, 45 dakikalık tek yönlü sürüşte yaklaşık %20 pil kaybediyorum ve yapılacak ilk şey telefonu şarja vermek. Bu sadece fazladan bir kablo seti taşıdığım anlamına gelmiyor, aynı zamanda şans eseri uzun bir günüm olursa, pilin bitmemesi için ekstra dikkatli olmam gerektiği anlamına da geliyor.
Pokemon Go bir bağımlılıktır ve eminim oyun tarzı değişen birçok insan vardır. Evet, bazen iyilik için, ama bazen o kadar da iyi bir amaç için değil. Söz verdiğim gibi, bunu düzelteceğim ve oyuna olduğu gibi davranacağım, bu bir oyun. Kendiniz iyi vakit geçirirken başkalarına zarar vermemek için kendinize ve çevrenize dikkat etmelisiniz. Daha fazla yok. Artık okuma zamanımı almak veya insanların mahremiyetine girmek yok, oh bekle, burada klavyede bir Pikachu var.
Bu makale, bir Evangelist olan Arpit Verma tarafından sağlanmıştır. Pricebaba.com
Etiketler:AndroidEditoryOyunTelefon